هنوز به نوشتن عادت نکرده ام. سرم هم شلوغ بود و نتوانستم بنویسم. چند روز دیگر سرم خلوت تر می شود.
نشستم مناظره ها را دیدم و واقعا حیف وقت! برنامه ای ندارند وبا صرف شعار دادن می خواهند رای جمع کنند. مقایسه کنید با انتخابات کشور های توسعه یافته، مثلا همین فرانسه، که ریز برنامه هایشان و تیم مدیریتی و فکری شان را از یک سال قبل اعلام می کنند. دیگر خبرهای انتخاباتی را دنبال نخواهم کرد. رای من مشخص است و به ادامه ی همین دولت رای میدهم. جدای از گرایش سیاسی، می ترسم رئیس جمهور جدیدی بیاید و کارش را بلد نباشد و کشور هزینه بدهد. (دلیل فوق العاده ای است! )
می خواهم درباره ی <<موثر بودن و اهمیت داشت >> بنویسم. فردا احتمالا.